مادرانه

اگر تو نبودی...

باران ها همه دلگیر می شدند و هیچ مادری عاشقانه زیر باران ها، بی چتر لبخند نمی زد.

اگر تو نبودی، آسمان با همه حجم آبی اش، در چشم های همیشه خیس هر پدری، دلگیرتر از چهار دیواری کوچکی می شد که به زندانی کوچک بیش نمی ماند.
اگر تو نبودی، شمعدانی های لب پنجره، این گونه زیبا گل نمی کردند و عطر سیب، دیگر معنایی نداشت.
اگر تو نبودی ، شکوفه های زندگی به بهار نمی رسیدند و خانواده، بی مفهوم ترین واژه ای می شد که در لغت نامه ها می شد پیدا کرد.

اگر تو نباشی، هیچ بهاری حتی اگر لبریز شکوفه باشد دیدن ندارد.

و این روزها اگر عاشقانه سپری می شوند، به عشق بودن پوریاست . دنیا با پوریا همیشه زیباست؛ زیباتر از همه روزهایی که سراغ داریم.

اگر کودک نبود، نه پدر معنا داشت، نه هیچ مادری بهشتی می شد.

امروز ماهگرد زیباترین هدیه خداوند به زمینی ها ست

و سالروز جدایی تو از فرشته ها

از خداوند به خاطر حضور  تو سپاسگذارم . . .

*پوریا جونم سومین ماهگرد زمینی شدنت مبارک*

92/7/20